Alam kong kapag ako ay dumadaan,maraming napapalingon dahil sa aking maputi at makinis na balat,hindi ako mahilig mag tago sa mga mahahabang kasuotan karamihan ay puros maiiksi at kita ang umbok ng aking dibdib at hugis ng aking hita.Alam kong maraming mga kapwa ko kababihan ang napapataas ang kilay kapag nakikita na nila akong rumarampa.Alam kong glamurosa ako kung pumorma.Siyempre para maka akit ng mas marami pang uto-utong lalaki.At hindi lang basta bastang mga kakalalakihan,yung mga may sinabi sa lipunan.
Isa si Anthony sa mga nababaliw sa aking ganda.Taga Greece siya at naisipang mag tayo ng negosyo dito sa Pilipinas.Isang buwan na raw siya nandito ng maisipan niyang maghanap ng babaeng makakapatid ng uhaw niya sa SEX.Salamat nga daw sa google at natagpuan niya ang isang website na kung saan ay may sarili akong pahina,isang maalindog na larawan ko ang naka agaw sa kanyang atensyon.Simula ng mag kita kami'y hindi na siya lumayo pa sa akin,sa tuwing kailangan niyang magpa raos ng init ng kanyang katawan ay isang dial lang niya andun na ako sa kama niya.Aba dapat alagaan ko ang tulad niya na galante magbigay.sa isang linggo ay nakaka bente mil ako sa kanya.
Si Teddy,isang abogadong taga Dasmariñas Makati.May asawa at 3 anak,ngunit pawang mga binata na at dalaga,samantalang ang asawa naman niya ay isang lumpo,ayon yan sa mga kwento sa akin ni teddy,wala naman akong pakialam sa personal niyang buhay,ang importante mabayaran niya ang renta ko noon sa apartment ko.
Nakilala ko din isang manager ng isang kilalang telecom,may edad na pero mahilig parin halos araw araw niya akong tinatawagan para makipag kita.Andyan din na mapick up ako ng isang Indian habang naglalakad ako sa makati avenue.Si Frank,si Kaleb,Mark at marami pa silang nagparaos sa akin na hindi ko na matandaan pa ang mga pangalan.
Lahat sila ay pinakinabangan ko,oo pinag sawaan nila ang katawan ko pero hindi ang aking puso at kaluluwa,tinabayan ko ang aking loob,wala ni isa man sa kanila ang nakapag palambot ng aking puso,katwiran ko ,hindi naman nawawalan ng laman ang sikmura ko kaya kahit anong gamit sa akin,tumataginting na ngiti ang nasa labi ko,maginhawa na naman ang pamilya ko sa probinsya,kunti nalang mapagtatapos ko na ang dalawa kong kapatid.
Hindi ako madrama na tulad ng ibang mga Pokp-k diyan maraming drama sa buhay.Kesyo hindi gusto ang trabahong ganito.Sino ba ang hindi gustong kumita ng maraming pera aba sa hirap ng buhay ngayon,maraming maiinggit sa akin kung malalaman lang nilang sa loob ng 2 taon ay nakapag pundar akong ng bahay at lupa sa probinsya namin,oo hindi ako propesyunal,pero mas malaki ang kinikita ko sa presidente ng pilipinas,hindi ako naka gradweyt ng kolehiyo pero ni minsan hindi ako naging tambay.Kahit linggo nga ay kumakayod ako,ganyan ako kahigpit sa trabaho ko.Hindi naman ako ignorante sa mga tourist spot dito sa ating bansa,marami narin akong napuntahan,kahit sa ibang bansa ay nakatuntong narin ako,lahat yan ay libre na kumita pa ako.
Hindi rin naman ganun katigas ang puso ko,minsan naiisip ko kung ano kaya ang mararamdaman ng mga misis o partner ng mga lalaking senerbisyuhan ko kung malaman nilang,may ibang kinalulukuhan ang asawa nila,nakaka awa.
Noong nakaraang taon ay may hindi ako inaasahang bisita na kumatok sa unit ko.Paulit ulit na nag doorbell,sunod sunod, halos mabingi ako.Pag bukas ko ay ,malutong na sampal ang bumungad sa akin.Malakas ang boses niyang tinanong kung ako nga ba ang babaeng kinalulukuhan ang kanyang asawa,hindi pa ako nakakasagot ay marami na siyang sinabing masasakit na bagay,makailang beses lumipad pa ang palad niya,hinablot ang buhok ko,sa ilang segundo ay nakaramdam ako ng sakit sa mga pinag gagawa niya,pero tila isang pelikula na isa isang bumalik sa alaala ko ang sinapit ng aking pamilya,isang babae rin ang dahilan ng pag kakabaon sa utang ng aming pamilya,nahinto ako sa pag aaral ,nailit ng banko ang bahay na pinundar pa ng aking mga lolo at lola pa.Nag kasakit ng malubha ang aking inay simula ng iwan kame ng aking walang hiyang ama at sumama sa babaeng walang puso.At ngayong nakaka bangon na ako,naibibigay ko na ng sobra sobra ang pangangailangan ng pamilya ko,masaya na si inay at mga kapatid ko,hindi ko hahayaan ang kahit na sinong tapakan at laitin ako,hindi ko hahayaan na kung sino na lamang ang humadlang sa trabaho kung ito!
Mula sa pag kakasabunot niya ay itinulak ko ang babaeng kanina pa umaalispusta sa pagkatao ko,nagulat siya at napatitig lang sa akin,tsaka ko lang na masdan ng mabuti ang kanyang anyo,may edad na siya at kulubot na ang balat makikita mo ang mga guhit nito sa noo,marahil ay asawa eto ng isa sa mga matatanda kong customer,marahil si Albert ung taga Customs o si Rigor may ari ng isang restaurant,ah wala na akong balak pang alamin.Sinamantala ko ang pagkaka taon at mabilis akong umatras,inabot ko ang intercom, saka ko buong diin na sinabing "ako nga ang pinagpaparausan ng asawa mo,(kahit hindi ako nakatitiyak kung sino),at kaya ka pala niya niluluko,huh!,tama nga ang sabi niya masama ang ugali mo!lumayas ka na dito kundi ay ipapakaladkad kita sa guard!bilis layas!"
Natataranta naman siyang tumakbo patungo sa elevator,ngunit nagbanta pang babalikan ako at hindi titigilan kung hindi ko raw lulubayan ang kanyang asawa.Natatawa naman akong nilock ang pinto ng unit ko,paano ko naman maiiwasan ang asawa niya eh hindi ko naman alam kung sino,hindi naman niya rin nabanggit kung sino ang asawa niya,ahaha!Kung alam lang ng babaeng iyun na napakaraming naluluko sa akin ay baka lalo etong mainsecure.
Hindi rin naman nag tagal ay lumipat na ako ng building,aba kahit hindi ako naduduwag sa mga misis ng mga customer ko ay ayoko rin naman ng maraming away,Ayoko rin naman patuloy akong guluhin.Mag isa lang ako sa unit ko,at punong puno eto ng magagarang gamit,hindi ako mabuburo kahit magkulong ako ng ilang linggo,hindi ako basta basta magugutom kahit ilang araw ako hindi magtrabaho,ngunit wag lang mamatay ang radyo ko,pagkat kapag tumahimik na ang paligid ko ay nararamdaman ko ang bigat ng pag iisa.Sabi ko naman sayo hindi ganun katigas ang puso ko.Mula sa bintana ng aking unit tanaw ko ang ilang mga magkasintahan naglalakad ng magkahawak kamay,kailan ko kaya matatagpuan ang lalaking makapag papatibok ng aking puso?Ung aalagaan ako at hindi puro pag nanasa ang nasaisip,ung utak ang ginagamit at hindi puson?Sino kaya siya?Nasaan na kaya siya?...minsan pa ay papatak ang luha ko kapag pumasok na sa kaibuturan ko ang pangungulila sa pagmamahal.Isa lang akong bata sabik sa kalinga,gusto ko rin naman makasama na ang pamilya ko,pero hindi pa sa ngayun marami pa akong kikitain pera alam ko kaya hindi pa ako dapat huminto.Maraming ka edaran ko ang maiinggit sa akin dahil sa tinatamasa kong kaginhawaan ngayon.Disi syete! ahhhh,bata pa nga ako,tila isang talulot ng bulaklak na hindi pa bumubuka,hindi pa ako handang malanta at magpahinga,kaya hindi pa ako titigil sa trabaho kong eto....Hindi pa sa ngayon.....
Nakilala ko din isang manager ng isang kilalang telecom,may edad na pero mahilig parin halos araw araw niya akong tinatawagan para makipag kita.Andyan din na mapick up ako ng isang Indian habang naglalakad ako sa makati avenue.Si Frank,si Kaleb,Mark at marami pa silang nagparaos sa akin na hindi ko na matandaan pa ang mga pangalan.
Lahat sila ay pinakinabangan ko,oo pinag sawaan nila ang katawan ko pero hindi ang aking puso at kaluluwa,tinabayan ko ang aking loob,wala ni isa man sa kanila ang nakapag palambot ng aking puso,katwiran ko ,hindi naman nawawalan ng laman ang sikmura ko kaya kahit anong gamit sa akin,tumataginting na ngiti ang nasa labi ko,maginhawa na naman ang pamilya ko sa probinsya,kunti nalang mapagtatapos ko na ang dalawa kong kapatid.
Hindi ako madrama na tulad ng ibang mga Pokp-k diyan maraming drama sa buhay.Kesyo hindi gusto ang trabahong ganito.Sino ba ang hindi gustong kumita ng maraming pera aba sa hirap ng buhay ngayon,maraming maiinggit sa akin kung malalaman lang nilang sa loob ng 2 taon ay nakapag pundar akong ng bahay at lupa sa probinsya namin,oo hindi ako propesyunal,pero mas malaki ang kinikita ko sa presidente ng pilipinas,hindi ako naka gradweyt ng kolehiyo pero ni minsan hindi ako naging tambay.Kahit linggo nga ay kumakayod ako,ganyan ako kahigpit sa trabaho ko.Hindi naman ako ignorante sa mga tourist spot dito sa ating bansa,marami narin akong napuntahan,kahit sa ibang bansa ay nakatuntong narin ako,lahat yan ay libre na kumita pa ako.
Hindi rin naman ganun katigas ang puso ko,minsan naiisip ko kung ano kaya ang mararamdaman ng mga misis o partner ng mga lalaking senerbisyuhan ko kung malaman nilang,may ibang kinalulukuhan ang asawa nila,nakaka awa.
Noong nakaraang taon ay may hindi ako inaasahang bisita na kumatok sa unit ko.Paulit ulit na nag doorbell,sunod sunod, halos mabingi ako.Pag bukas ko ay ,malutong na sampal ang bumungad sa akin.Malakas ang boses niyang tinanong kung ako nga ba ang babaeng kinalulukuhan ang kanyang asawa,hindi pa ako nakakasagot ay marami na siyang sinabing masasakit na bagay,makailang beses lumipad pa ang palad niya,hinablot ang buhok ko,sa ilang segundo ay nakaramdam ako ng sakit sa mga pinag gagawa niya,pero tila isang pelikula na isa isang bumalik sa alaala ko ang sinapit ng aking pamilya,isang babae rin ang dahilan ng pag kakabaon sa utang ng aming pamilya,nahinto ako sa pag aaral ,nailit ng banko ang bahay na pinundar pa ng aking mga lolo at lola pa.Nag kasakit ng malubha ang aking inay simula ng iwan kame ng aking walang hiyang ama at sumama sa babaeng walang puso.At ngayong nakaka bangon na ako,naibibigay ko na ng sobra sobra ang pangangailangan ng pamilya ko,masaya na si inay at mga kapatid ko,hindi ko hahayaan ang kahit na sinong tapakan at laitin ako,hindi ko hahayaan na kung sino na lamang ang humadlang sa trabaho kung ito!
Mula sa pag kakasabunot niya ay itinulak ko ang babaeng kanina pa umaalispusta sa pagkatao ko,nagulat siya at napatitig lang sa akin,tsaka ko lang na masdan ng mabuti ang kanyang anyo,may edad na siya at kulubot na ang balat makikita mo ang mga guhit nito sa noo,marahil ay asawa eto ng isa sa mga matatanda kong customer,marahil si Albert ung taga Customs o si Rigor may ari ng isang restaurant,ah wala na akong balak pang alamin.Sinamantala ko ang pagkaka taon at mabilis akong umatras,inabot ko ang intercom, saka ko buong diin na sinabing "ako nga ang pinagpaparausan ng asawa mo,(kahit hindi ako nakatitiyak kung sino),at kaya ka pala niya niluluko,huh!,tama nga ang sabi niya masama ang ugali mo!lumayas ka na dito kundi ay ipapakaladkad kita sa guard!bilis layas!"
Natataranta naman siyang tumakbo patungo sa elevator,ngunit nagbanta pang babalikan ako at hindi titigilan kung hindi ko raw lulubayan ang kanyang asawa.Natatawa naman akong nilock ang pinto ng unit ko,paano ko naman maiiwasan ang asawa niya eh hindi ko naman alam kung sino,hindi naman niya rin nabanggit kung sino ang asawa niya,ahaha!Kung alam lang ng babaeng iyun na napakaraming naluluko sa akin ay baka lalo etong mainsecure.
Hindi rin naman nag tagal ay lumipat na ako ng building,aba kahit hindi ako naduduwag sa mga misis ng mga customer ko ay ayoko rin naman ng maraming away,Ayoko rin naman patuloy akong guluhin.Mag isa lang ako sa unit ko,at punong puno eto ng magagarang gamit,hindi ako mabuburo kahit magkulong ako ng ilang linggo,hindi ako basta basta magugutom kahit ilang araw ako hindi magtrabaho,ngunit wag lang mamatay ang radyo ko,pagkat kapag tumahimik na ang paligid ko ay nararamdaman ko ang bigat ng pag iisa.Sabi ko naman sayo hindi ganun katigas ang puso ko.Mula sa bintana ng aking unit tanaw ko ang ilang mga magkasintahan naglalakad ng magkahawak kamay,kailan ko kaya matatagpuan ang lalaking makapag papatibok ng aking puso?Ung aalagaan ako at hindi puro pag nanasa ang nasaisip,ung utak ang ginagamit at hindi puson?Sino kaya siya?Nasaan na kaya siya?...minsan pa ay papatak ang luha ko kapag pumasok na sa kaibuturan ko ang pangungulila sa pagmamahal.Isa lang akong bata sabik sa kalinga,gusto ko rin naman makasama na ang pamilya ko,pero hindi pa sa ngayun marami pa akong kikitain pera alam ko kaya hindi pa ako dapat huminto.Maraming ka edaran ko ang maiinggit sa akin dahil sa tinatamasa kong kaginhawaan ngayon.Disi syete! ahhhh,bata pa nga ako,tila isang talulot ng bulaklak na hindi pa bumubuka,hindi pa ako handang malanta at magpahinga,kaya hindi pa ako titigil sa trabaho kong eto....Hindi pa sa ngayon.....
No comments:
Post a Comment
maluwag pong tinatanggap ang inyong mga komento,maari po lamang ay walang bastos na salita,salamat